Wirtualne życie

meggie94

Tutaj zaczynamy grę. Wasz pierwszy post znajdować ma się tutaj. Jeśli zabawa zaczyna wam się nudzić to tutaj też ją skończcie.

meggie94

Z pociągu wysiadła młoda kobieta. Już chciała ruszyć w stronę miasta, ale musiała poczekać na swoją koleżankę Marson. Bez niej nigdzie się nie ruszy.

Marson

Wysiadła z pociągu i rozejrzała po ludziach. Zauważyła Amy i podbiegła do niej od razu.
- Cześć Amy. Dobrze, że już jesteś.

meggie94

Amy uśmiechnęła się w stronę przyjaciółki
-Trzeba zawładnąć tym miastem-zaśmiała się i ruszyły w stronę miasta

Kitana · Dołączył: 11 Gru 2005 Posty: 31 Przeczytał: 0 tematów

Tifa wyszla z pociagu, przeklenla po Japonsku i wyszla z dworca.

ewka92

Z pociągu wysiadła z bagażami czarnowłosa dziewczyna
-Mam nadzieję że tu ułożę sobię normalne życie-powiedziała sama do siebie z francuskim akcentem. Zabrałabagaże i poszła w stronę miasta.

Biała dama

Z pociągu wysiadła kobieta z brązowymi włosami do ramion i zaczęła iść do wejścia do budynku dworca aby z tamtąd ruszyć do domu...

Joan · Gość

Abby wyszła z pociągu, rozglądnęła się i usiadła na najbliższej ławce. Odetchnęła chwilę, a potem poszła w strone centrum.

Saphira71210

Saphira rozejrzała się dookoła.
,,No więc jestem tutaj. I co mam robic dalej"
Jeszcze raz zmierzyła uważnym spojrzeniem cały swój dobytek, mieszczący się obecnie w torbie sportowej.
-Tak, czy siak, od czegoś trzeba zacząć-stwierdziła, jako, że w chwilach rozterki miała zwyczaj prowadzić dysputy z samą sobą. Obejrzała się jeszcze za siebie i ruszyła w stronę motelu.

Komcia

Amelia wysiadła z pociągu niosąc starą, podniszcząną walizkę. Dziewczyna wyglądała bardzo tajemniczo... i dziwnie, bo jak może wyglądać ktoś kto mówi sam do siebie?
- Dobrze. Jestem. Nowe życie? - rozmawiała ze sobą. - Nie kupię biletu powrotnego do Polski.
Usiadła w siadzie skrzyżnym, na ziemi, na niezadaszonej części dworca. Prawdę mówiąc mało ją obchodziło, czy jej biała sukienka się pobrudzi. Spojrzała w niebo.
- Taaak... Bedzię mi tu dobrze.
Energicznie wstała i poszła w stronę katedry.

avenue

Jasmin radośnie wyskoczyła z pociągu i oparła się o wielką walizkę na kółkach. Rozejrzała się dookoła i popatrzyła za odjeżdżającym w dal jej pociagiem, skąd przyjechała. Dopiero teraz zrozumiała, że choć to tu miało się zacząć jej nowe życie to ona czuła się dziwnie. Zmęczyła się ciągłym staniem, więc przysiadła na chwilkę na ławce i wyciągnęła z plecaka wodę mineralną. Ukradkiem poprawiła błyszczyk na wydatnych ustach, a po chwili ruszyła. Rozłożyła rączkę od walizki i ruszyła w stronę wyjścia od dworca.

Fala

Mareike wyskoczyła z pociągu.
"Jak to mogło się stać?- pomyślała - Że zaspałam stację SuperCity? No trudno, jeszcze nie kupiłam tamtego domu... Może tu coś znajdę." i tak rozmyślając, poszła w stronę centrum.

avenue

Jasmin wróciła tu. Pamiętała siebie sprzed trzech tygodni, wystraszoną, gdy tu wysiadała. Jechała do rodziców na trzy dni, w pewnych celach. Obejrzała rozpiskę. Idealnie! Pociąg do Garfield Village miał zajechac na stację za pięć minut. Po chwili jasne snopy iskier lecących spod kół hamującej lokomotywy oślepiły Jasmin, a dziewczyna weszła do przedziału. Usiadła na miękkim fotelu, rozłożyła dla Vanil legowisko, okryła pieska kocykiem i sama wyciągnęła poduszkę i przygotowany wcześniej w domu koc. Kiedy zobaczyła że pociąg rusza z przykrością widziała oddalające się domy Towerpolis. Ale wróci tu przecież za trzy dni.

OOC: Prawda jest taka, że nie mogę wchodzić przez święta na kompa Razz

Fala

mareike spojrzała na zegarek. czemu ten pociąg się spóźniał? Nagle zobaczyła jadący w oddali pojazd. Wstała z ławki. Kiedy pociąg się zatrzymał, wsiadła do niego i pożegnała się z Towerpolis. Ale nie na długo.

Nicole

Nicole zgrabnie wyskoczyła z pociągu. Taszczyła za sobą ogromną torbę i pokrowiec z gitarą. Nasunęła ciemne okulary na nos i powlokła się do wyjścia z dworca. Była potwornie głodna, jechała tutaj 4 godziny i nie miała nic w buzi od rana. Sięgnęła do bocznej kieszeni z pieniędzmi, żeby kupić sobie batonika. No nie, ale ona niezdarna... Zapomniała zamknąć kieszeni. Heeejjj... Co jest?! Gdzie są jej pieniądze?! Przeszukała całą torbę. Dobrze, że kasę miała w dwóch miejscach. Jednak zamiast 40.000 zostało jej tylko 20.000 $. Jak mogła nie zauważyć, że ktoś ją okradł?!?! Usiadła zrezygnowana na ławce. Pociąg już był daleko. Zadzwonić na policję? Wyjęła telefon komórkowy z kieszeni i wystukała numer. Rozmawiała chwilę, miała przyjść na posterunek jak najszybciej. "Może najpierw zostawię gdzieś bagaże" - pomyślała i otworzyła drzwi dworca głównego Towerpolis.

Komcia

Amela weszła na dworzec. Dzisiaj jej ruchy były zdecydowanie wolniejsze niż zawsze, chodziła ze spuszczona głową. Usiadła na ławce. Popatrzyła w niebo.
- To tu zaczęła się moja przygoda w tym mieście... Czy dobra, czy zła..? Dobra chyba... Za wcześnie by o tym mówić....
Melka wstała i wyszła z dworca.

wampirq

Kasia wysiadła z pociągu. Zza filaru wygiegł jej na spotkanie znajomy szczeniaczek, a tuż za nim jego właściciel, ukochany Kasi- Kamil.
-Cześć słonko- powiedział Kamil.
-Cześć misiaczku- odpowiedziała Kasia i pocałowali się na dzień dobry.
-Jak tam podróż?- spytał Kamil.
-Ano dziękuje, bardzo dobrze.- odpowiedziała dziewczyna.
-A jak w domu? Mama wyzdrowiała?
-Tak, już lepiej.
Tu zakończyła się ich rozmowa i udali się do Restauracji Zacisze, gdzie pracowała znajoma Kasi- Amelia Śnieżna.

avenue

Jasmin wzięła psa na ręce i zwinęła jego tobołki do dużej torby. Wyciągnęła spod siedzenia walizkę i wyszła z przedziału przeszklonymi drzwiami. Pociąg szarpnął, Jasmin poleciała do przodu ale w porę złapała się poręczy i uniknęła nieprzyjemnego upadku, na szczęście. Już z daleka widziała biegnącego Michała z wielkim bukietem róż i uśmiechnęła się ciepło na jego widok. Wyszła z wagonu i rzuciła mu się na ręce.
- Witaj ponownie kochanie- szepnął ciepło i zanurzył palce w jej włosach. Usta ścisnęły się w romantycznym pocałunku po czym ich ciała złączyły się razem w mocnym uścisku.
- Idziemy do domu? Strasznie mi zimno, pomimo, że jest sierpień.. - powiedziała cicho i złapała mężczyznę za rękę. Brylant łapał słońce i bawił się jego kolorami na plecach właścicielki.

Fala

Mareike wyszła tanecznym krokiem z pociągu. Z ojcem wszystko w porządku, a teraz wraca do miasta, które zdąrzyła pokochać. I wraca do swoich piesków! I skierowała się w stronę sklepu zoologicznego.

Marson

Marson weszła na peron. Popatrzyła na rozkład. "Zaraz mam pociąg" - pomyślała. I rzeczywiście, nie minęły 3 minuty, a pociąg już był.

Po 2 godzinach Marson wróciła i poszła od razu do domu spakować prezent.