Wirtualne życie

Jeca

-Witaj ! -odpowiedziała- mam pytanie ale ...czy nie przeszkadzam?? Smile

-Powiedziała nie śmiało...

Marson

- Nie, właśnie wróciłam z podróży i chętnie z kimś pogadam - uśmiechnęła się.
- Wejdziesz do środka? - otworzyła drzwi

Jeca

-z chęcią- powiedziała- jest pani bardzo miła...A czy mogła bym
wziąść mojego pieska do środka?? -spojrzała teraz na swojego psa..-
Boję się że jeszzcze cos zrobi złego..

Marson

- Oczywiście. Sama mam psa. - weszła do środka - O co pani chciała spytać? Napije się pani czegoś? - nagle zadzwonił jej budzik w bardzo starej jak świat komórce. - Jeju! Strasznie przepraszam. Proszę, rozgość się, ja tym czasem muszę coś załatwić. Za parę minut wracam! - miała dziwne zaufajnie do kobiety i nie bała się, że coś ukradnie, albo coś. Nawet tak nie myślała! Wyszła i biegiem udała się w stronę banku.

Marson

- Najmocniej przepraszam, ale nie mogłam zawalić terminu! - powiedziała wchodząc. - To jak? Napije się pani czegoś? - spytała ponownie

Jeca

-nie nie dzięki-powiedziała- mam pytanko...Skoro pracuje
jako technik komputerowy..To jutro muszę iśc do kafejki tak?? Smile

Albo ok...Poproszę wode z kranu- powiedziała to i uśmiechneła się ..

Marson

Podeszła do kranu
- Na pewno z kranu? - ale nie czekając na odpowiedź nalała taką jaką sobie kobieta życzyła. Jej wybór.
- Wie pani, jak pani chce. Może pani przyjść kiedy się pani podoba, ale żeby przychodzić. To zależy kiedy ma pani czas.

OOC: Sory, brat musiał coś zrobić na kompie

Jeca

-Acha..- powiedziała - A niech pani nie mówi na mnie "pani" tylko
Jelena , albo Jeca..A jak mogłabym na panią mówić??O..Dziękuje..
-wzieła wodę i napiła się.. -troche głupie pytania zadaje..Ale..

Marson

- Mi też to bardziej odpowiada. Mów mi Marson. - uśmiechnęła się - Z jakim pytaniem przychodzisz?

Jeca

-No..Ja chciałam sie zapytać..Czy moje miejsce pracy to kafejka??
Czy w jakimś innym zakładzie mam pracaować ??

Marson

- Tak - powiedziała przeciągając trochę. Widać było, że przez malutką chwilę myśli.
- Na razie będziesz pracować w kafejce

Jeca

-Acha..Dzięki, Marson..Szkoda, ale ja musze już iść..Demon już mi gryzie nogawki..-powiedziała troche smutna -Ale wiesz..Zawsze możemy sie spotkac..Nara ! Do zabaczenia -powiedziała i poszła...

Marson

- Cześć - powiedziała Marson. Postanowiła sama dzisiaj gdzieś wyjść, choć głowa ją znów bolała. Na szczęście miała tabletki. Zażyła i wyszła.

Jeca

Jelena zadzwoniła dzwonkiem do drzwi...Miała w ręku zmycz psa..
"mam nadzieje że Marson jest w domu" myślała ..

Marson

Wróciła ze spaceru. Jelena znowu stała przed drzwiami, a jej nie było.
- Cześć. Przepraszam, byłam na spacerze. Długo tu czekasz? - spytała, otworzyła drzwi i zaprosiła gestem ręki Jelenę do środka.

Jeca

-Witaj...Nie przeszkadzam??Postanowiłam cie odwiedzić...
I poprosic o numer telefonu...bo naprawde...W domu umieram
z nudów...A tak to bym mogłabym się z tobą skontaktować..
Bo jestes jedyną moją znajomą ..-powiedziała nieśmiało.-
ja ...Ja tak na chwilkę...chciałam troszkę z toba pogadac ..

Marson

- Wejdź, pogadamy. Rozumiem cię, sama się też nudzę. Demon też może wejść - uśmiechnęła się.

Jeca

Jelena weszła z psem..
-dzięki..A ty też coś mówiłaś że masz psa prawda??

Marson

- Tak... Kundel! Chodź tu! - zawołała psa. Co prawda trochę trwało zanim przyszedł, ale jednak. Przyniósł ze sobą swoją piłkę. Nie był za bardzo posłuszny Marson.
- Oddaj to, Kundel! Przepraszam, jest trochę nie grzeczny - zwróciła się do Jeleny

Jeca

-hihi...tAk jak karzde psy..A ten twój piesek ma na imie Kundel??Czy
jego rasa to Kundel?? -zapytała się zwracając się do Marson.