Wirtualne życie

Megi wreszcie wysiadła z pociągu.
-Wreszcie tutaj!- powiedziała i postawiła Czarnuszka na ziemi. Ciągnąc go za smycz poszła w stronę domu.

Megi ledwo wyciągnęła bagaże z lokomocji. Czarnuszek staną na ziemi i posłusznie czekał.
-No koteczku, jak ci się podobało w moim rodzinnym kraju?- zapytała. Czarnuszek zamruczał i razem ze swoją pan ...

Megi wbiegła na dworzec. Miała szczęście. Pociąg odjeżdżał za 2 minuty. Trzymała mocno Czarnuszka żeby nie uciekł i wsiadła do pociągu.
-No Czarnuszek. Jedziemy. Ale niedługo wrócimy- powiedziała, a ...

Megi zabrała podpisaną już kartę i oddała książkę Jelenie.
-Ok...Jelena. Ja jestem Megi. O boże przepraszam ale musze juz biec!-powiedziała i wybiegła.

-Jasne że możesz, znaczy może pani- poprawiła się z uśmiechem.
Wzięła książkę do ręki. Sprawdziła tytuł i wstukała na klawiaturze.
-Prosze sie jeszcze podpisac- powiedziala rownoczesnie oddajac ksia ...

Megi dziwnym wzrokiem spojrzała na kobiete.
-Przepraszam ale ja powiedziałam że NIE można wypozyczyc przez najbliższy czas z tego działu, z innych można-powiedziała słodkim głosem.

Megi wpisała na klawiaturze dane.
-Dobrze, a nie chce pani wypożyczyć książki? Tylko odrazu mówie że przez pare dni nie mozna wypozyczac ksiązek z dzialu przyrodniczo-podróżniczego.

Popatrzyła szybciutko na Laurien.
-Ok. Ale czekaj na swoją kolej. A co do pracy to ja jej nie lubie. Ja ją uwielbiam.
Ponownie poprowadziła wzrok na kobiete przed biurkiem.
-No więc?

Megi przeprosiła Laurien i podeszła do kobiety.
-Dzień dobry- uśmiechnęła się- Imię, nazwisko, wypożyczana książka.

Megi po długiej i monotonnej pracy, odciągnęła Laurien od regału i zaparzyła kawę.
-Wielkie dzięki za pomoc. Dość szybko nam to zleciało.

Megi oderwała się od książek i spojrzała na Laurien.
-Cześć. Tak szybk zareagowałaś na zaproszenie?-zapytała.
-Ok. Myślę że znasz alfabet więc miło by było gdyś pomogła mi segregować książki w tym d ...

Megi weszła do miejsca pracy. Zdjęła torebke z ramienia i położyła na fotelu. Nagle zadzwonił jej telefon.
-Tak słucham?? Tak. Dobrze. Będzie gotowe. Obiecuje. Do widzenia.-odłożyła komórkę.
-Ojej d ...

Megi popiła kawę.
-Tak. Jesteś świetną fryzjerką. A pozatym wpadnij kiedyś do biblioteki-dopiła kawę.
-O właśnie! Biblioteka. Przepraszam cię Laurien ale musze już iść. Do zobaczenia!-krzyknęła i wy ...

Megi uśmiechnęła się.
-Jakiesz wy słodziutkie. Ja mam kotka. Czarnuszka. Ale te twoje są takie słodziutkie.

Megi zaczęła chodzić po pomieszczeniu.
-To wpadnij kiedyś do mnie. Co o tym sądzisz- napisała na karteczce adres, weszła do kuchni i podała świstek Laurien.

Megi weszła z uśmiechem do holu.
-Prosiłabym kawy jeśli można. Ale masz tu ładnie, nie to co moja chałupka.

Megi podeszła do drzwi.
-Jaki piękny dom! Też chciałabym tu zamieszkać. To nie to co moja drewniana chatka-powiedziała i zastukała.

Megi sięgneła po komórke.
-O to od Laurien-powiedziała.
Odpisała szybciutko.
Dobrze, zaraz będę. Mam nadzieję że nie będę przeszkadzać.

-Jasne!- pogrzebała w torebce i wyciągnęła 23$ i numer telefonu. Pożegnała się i wyszła.

Megi spokojnie siedziała. Kiedy Laurien skończyła, spojrzała w lustro.
-To ja?? Niemożliwe. Jesteś mistrzynią-powiedziała-Ile płace?